Hockey was in de beginjaren nog zeker geen Kempische sport. Jongens gingen voetballen en meisjes korfballen. Door de groei van Eersel kwam er ruimte voor meerdere sporten. Atletiek was er al (1962) en in de jaren 70 werd behalve de hockeyclub ook gestart met Tiamat (zwemmen), Jupiter’75 (handbal) en Eresloch (tennis). Het waren dan ook veelal de "import” Eerselnaren die de vereniging oprichten. Zij hadden vaak elders en in de studententijd al gehockeyd. In de beginjaren waren er dan ook al snel drie veteranen en drie veteranessen elftallen actief. Het veteranessen hockey werd toen huisvrouwenhockey genoemd (zou nu niet meer kunnen), en zij speelden de wedstrijden op donderdagmiddag.

Door de aanwezigheid van een middelbare school en als enige hockeyclub in de Kempen, groeide de vereniging gestaag. Het al snel te kleine clubhuis werd uitgebreid. Er werd op een gegeven moment gespeeld op 5 gras-hockeyvelden (In 1987 komt er een kunstgrasveld). Die velden waren hard nodig met 9 senioren teams op de zondag. Gelukkig waren de commissies goed gevuld.

Het vele werk dat nu digitaal gaat, werd met de hand gedaan. De wedstrijdformulieren waren van papier, moesten elke wedstrijd ingeleverd worden en op zondagavond in de brievenbus bij de wedstrijdsecretaris liggen. Vergeten? Dan kon deze op zoek naar wie oh wie het formulier in zijn zak had. De toenmalige wedstrijdsecretaris Ria Elstgeest heeft regelmatig een bezoekje aan een kroeg op de markt moeten brengen, omdat het formulier van Heren 1 daar ergens in een zak of jas terecht was gekomen.

Het wedstrijdprogramma, teamindelingen, verslagen, verhalen en dergelijke waren te lezen in het clubblad: "De Kemphaan”. Hier was een heel team bij actief om de kopij te maken, te typen op een typemachine, te stencilen (kopiëren ging toen nog niet), nieten en verspreiden. Toen het digitale tijdperk zich aankondigde werd het er wat makkelijker op. Maar de commissies ook minder gevuld.

Dat er op zaterdagmorgen naar de supermark gegaan werd om brood, kaas en ham te kopen om zelf tosti’s te maken is nu ondenkbaar. ‘De vette hap’ was er vroeger nog niet, omdat de dames achter de bar niet uren in de vette lucht wilden staan. Na een verbouwing van de keuken en de afzuigkap zijn intrede deed, kwamen de hamburgers, frikadellen en kroketten binnen. Het bruine ‘fruit’. Het broodje gezond is nooit een blijvertje geweest.