BBB: het toernooi dat HCE op de kaart heeft gezet.
8-6
Een duik in 50 jaar Hockey Club Eersel historie. In de aanloop naar de jubileumfestiviteiten in juni 2024, zullen er op de website en in de nieuwsbrief enkele verhalen verschijnen over de rijke clubgeschiedenis. In deze, uitgebreidere editie, een inbreng van een oud-lid en BBB-organisator, Stijn van Hooff.
Tussen 2010 en 2015 hebben we met een groep HCE leden (en bevriende niet-hockeyers) een serie memorabele edities van het Bon Bini Beach toernooi georganiseerd. Op het hoogtepunt was dit het grootste hockeytoernooi van Nederland voor de A-jeugd, met meer dan 110 deelnemende teams.
"Toernooi” geldt hier in de ruimste zin van het woord, want er werd traditioneel weinig gehockeyd. In 2013 kon dat niet eens omdat het toernooi plaatsvond op het E3 strand, en het dichtstbijzijnde hockeyveld op het terrein van Basko in Veldhoven lag.
De 2010-lichting Bon Bini Beach-organisatoren, erfde een toernooi met recreatief hockey en geweldige clubhuisfeesten van een aantal oudgedienden bij HCE. (De overlevering stelt overigens dat de naam is overgenomen van de gelijknamige TV-serie uit de vroege jaren ’00, met een hoofdrol voor Tanja Jess.) Met een groepje voornamelijk JA-1 en H-1 spelers wilden we dat recept in 2010 succesvol herhalen. Dat lukte, inclusief het traditionele gesteggel met de buren van Camping Ter Spegelt. Vaak ging dat over geluidsoverlast of deelnemers die liever gebruik maakte van hun sanitaire voorzieningen.
2010 tot 2015
In 2010 organiseerden we Bon Bini Beach voor 28 teams. Daarna is BBB ieder jaar flink gegroeid, zowel in deelnemers als in ambities. In 2011 experimenteerden we met een klein buitenpodium midden op het campingterrein, en reisden er 40 teams uit heel het land naar Eersel af. In 2012 ontgroeide BBB het clubhuis, en moest het hele feest (voor meer dan 60 teams) naar buiten verplaatst worden. Daarvoor lieten we een groot buitenpodium met LED-schermen bouwen. Ook werd er een dansvloer van strandzand gestort, om goed in thema te blijven. De vrachtwagens met zand bleken overigens zo zwaar dat het grasveld (waar nu het tweede hockeyveld ligt) een aardig stuk naar beneden zakte.
2013 is om verschillende redenen het hoogtepunt van Bon Bini Beach gebleken. Zo werd het onmogelijk om het toernooi te handhaven op het terrein van HC Eersel. Na eindeloze gesprekken met de gemeente en de camping bleek 6 weken van tevoren dat er geen vergunning zou komen. Richting teams en leveranciers waren al verplichtingen aangegaan, dus we moesten snel op zoek naar een nieuwe locatie. Uiteindelijk zijn we uitgeweken naar het E3-strand, waarmee stiekem een droom in vervulling ging – zeker achteraf. De grootse ambities voor een veel professioneler podium en festivalterrein kwamen op daar perfect tot hun recht. Bovendien kregen we met de verhuizing ruimte voor meer campingplekken, en konden we nog een aantal teams van de reservelijst welkom heten. Met 110 teams in één weekend waren we uitgegroeid tot het grootste A-jeugdtoernooi van Nederland.
Toen in 2014 de alcoholleeftijd verhoogd werd naar 18+ werd snel duidelijk dat Bon Bini Beach het zwaar zou krijgen. Onze doelgroep (A-jeugd) viel precies in de categorie 16-18 jarigen, en een meerdaags toernooi zonder bierverkoop betekende een heel andere ervaring, begroting en ambitieniveau. Er is een poging gewaagd een jong-senioren toernooi te organiseren. De inschrijvingen bleven echter te laag om de megalomane plannen te kunnen realiseren. In 2015 is het wel gelukt om de begroting weer rond te krijgen. Bon Bini Beach 2015 was de laatste versie, en werd een ouderwets en bijzonder gezellig A-jeugdtoernooi, op het terrein van Don Quishoot in Eindhoven.
Herinneringen
"Bijna 10 jaar later is Bon Bini Beach nog steeds een onuitputtelijke bron van verhalen – die niet allemaal zwart-op-wit opgetekend hoeven te worden. Toch zijn een paar nostalgische herinneringen leuk om op hier op te rakelen, zeker in het licht van een HCE jubileum. Dus hierbij uit de oude doos.
De toernooicommissie heeft jarenlang samen oud & nieuw gevierd, en zette om 00:00u de inschrijvingen open voor het nieuwe jaar. Dit deden we vooral symbolisch, en om een deadline te hebben waarop de vernieuwde site weer live moest zijn. Met de groeiende populariteit van het toernooi, werd er echter ook steeds vaker om 00:01 ingeschreven voor het toernooi. In sommige gevallen werd zelfs al voor het hele team betaald. Dat betekende dat er op oudejaarsavond op verschillende plekken in het land teams samenkwamen (en al geld hadden ingezameld) om zich zo snel mogelijk te verzekeren van een plek.
Een moment dat ook naar boven komt is de regenachtige zondagmiddag van Bon Bini 2012. Het opbouwen van het grote terrein met buitenpodium was al overweldigend, het opruimen minstens net zo. Na een slopend weekend moest alles binnen een paar dagen netjes gemaakt worden, en we hadden een strakke planning voor zondag. Bij veel vrijwilligers had saamhorigheid en discipline plaatsgemaakt voor een sterke behoefte om thuis te douchen. En ook bij de toernooicommissie lag het chagrijn dicht aan de oppervlakte. Tot de sfeer kantelde door hulp van buiten. Alsof ze van boven gezonden waren kwam een leger ouders van de toernooicommissie het terrein opgelopen. Uitgerust met regenpakken, werkkleding, scheppen, prikkers en vuilniszakken hielpen ze om in no-time het terrein weer enigszins op orde te krijgen. En er is nog nooit een groep 20-ers zo blij geweest om hun ouders te zien op zondagmiddag.
Naast dat moment zijn we altijd enorm dankbaar geweest voor de gemeenschap die rond Bon Bini Beach ontstond.
· Die bestond bijvoorbeeld uit de A-jeugd van HCE, die in ruil voor gratis deelname hielp met allerlei klussen rond het toernooi. Het levert prachtige beelden op als je een groep 17-jarigen wakker maakt voor corvee, in de vroege ochtend na het beste feestje van het jaar.
· Maar ook de techniekploeg (onder aanvoering van de legendarische Frank van Eekert) ontwikkelde eigen tradities, met campers, hangmatten en campingspelletjes achter het podium.
· We hebben nooit moeite gehad om het DJ-rooster te vullen, mede door het enthousiasme van trouwe DJ’s die ieder jaar op Bon Bini draaide en vaak het grootste feestje bouwden. (Ondanks het feit dat ook artiesten als Bizzey – met YellowClaw -, La Fuente, en Thomas van Groningen – inmiddels bekend als politiek verslaggever – op Bon Bini hebben gestaan.)
· De ontbijtploeg (ook veel ouders) probeerde zich ieder jaar te overtreffen met betere katergerechten, o.a. met gigantische hoeveelheden zelf-geklutst roerei. Het moment staat ook nog helder voor de geest dat Theo van Hooff met vingers vol blarenpleisters op het terrein aankwam. Met zelfgemaakte eiersalade voor meer dan 1000 personen. Het volgende jaar kwam hij er achter dat de groothandel ook voorgekookte en -gepelde eieren verkocht.
Veel andere verhalen zullen op de receptie bij HCE vast nog naar boven komen. Over de zondagavond etentjes bij De Bengel, waar we zo ver mogelijk weggestopt werden van andere gasten. Over de HockeyHouse-feesten die gedurende het jaar op de club werden georganiseerd. Over het moment dat andere hockeytoernooien zo hard hun best deden om BBB te kopiëren dat hun website niet alleen dezelfde teksten bevatte, maar zelfs direct naar onze inschrijfpagina linkte.
Over de weekenden naar Düsseldorf en Warschau met de toernooicommissie, waar bleek dat je met een portofoon en een overtuigende babbel overal binnen kunt komen. Over vergaderingen in verschillende studentenhuizen en -steden, waarbij de jonge garde het onbegrijpelijk vond dat niet alle commissieleden na afloop mee de stad in gingen. Alleen omdat ze de volgende dag moesten werken. En natuurlijk over alle sanitaire verrassingen die je tijdens zo’n toernooi-weekend tegenkomt.
Ten slotte was het mooi te zien hoe de trots over Bon Bini Beach afstraalde op de hele club. Als de A-jeugd naar een ander toernooi ging (waar ze niet hoefde te helpen) ging dat gepaard met een zekere air. De hoogst haalbare kwalificatie voor ieder ander toernooi was dat het zo lekker kneuterig was. Die air ontvingen we bij HCE overigens vaak wanneer bezoekende teams erachter kwamen dat we maar één veld hadden. Een zandveld bovendien. Maar wel mooi het gaafste toernooi van Nederland, en inmiddels ook een tweede veld dat haar naam draagt."
